MAMA, STOP MET WEG CIJFEREN!
En zet jezelf eens op één.
Vorige week spendeerde ik twee volle dagen met een zielig hoopje Kars tegen me aangeplakt. Waterpokken waren voor hem een absolute bitch. Ik kon niet anders dan me overgeven. Alles uit mijn handen te laten vallen (behalve Kars en zijn knuf dan). En mezelf even volledig weg te cijferen.
En éigenlijk is dat nogal tegen mijn principes, om mezelf weg te cijferen. Want in mijn ogen begeef je jezelf dan op héél gevaarlijk terrein. En geloof me, ik weet waar ik over praat.
Een drieling: dé les om jezelf niet kwijt te raken…
Een drieling op de wereld zetten is een aardig lesje in jezelf leren kennen. Of beter gezegd: je best doen om jezelf niet kwijt te raken.
Ik denk regelmatig terug aan de zomer van 2017. Met drie kleine minibaby’s thuis. Douchen was een luxe, net als warme koffie. Boodschappen doen kon opeens prima in joggingpak met onder gespuugd shirt en make-up was vooral een leuk scrabblewoord. Waar we uiteraard nooit aan toe kwamen.
Aan het einde van mijn verlof ontstond er iets meer tijd voor míjn dingen. Als in: werken. Om thuis weer volop in het drielingcircus mee te draaien. Te druk om tijd voor mezelf te pakken, te moe om er überhaupt bij stil te staan.
Doorrennen of…
En daar wordt het gevaarlijk. Want doorrennen lijkt de logische optie. Jezelf ‘even’ een paar jaartjes op nummer 2 (of 4 in mijn geval) zetten. Alles voor de kids.
Natuurlijk: alles voor de kids. En natuurlijk maak je andere keuzes zodra er kindertjes op het toneel verschijnen. En dat is ook heel normaal. Meebewegen. Met als doel een happy family te zijn.
Meebewegen?
Maar meebewegen is wat anders dan jezelf compleet wegcijferen.
Doorgaan met een baan, omdat men dat van je verwacht. Ook al word je er doodongelukkig van.
Douchen op standje turbo, omdat je alle lunchtrommeltjes nog moet vullen.
Een avondje borrelen afzeggen, omdat er een berg was op je ligt te wachten.
Je rondje hardlopen laten schieten omdat je de volledige speelgoedinboedel nog op moet ruimen.
Maar door blijven lopen met die rugklachten, want geen tijd om langs de fysiotherapeut te gaan.
Jezelf wegcijferen is ALTIJD een slecht idee.
Jezelf wegcijferen zorgt ervoor dat je jezelf verliest. En daar heeft niemand iets aan. Zéker jijzelf niet. Het is niet voor niets dat je de safety instructies in het vliegtuig ALTIJD voorschrijven dat je éérst jezelf helpt, voordat je je kinderen helpt.
Zorg eerst goed voor jezelf. Dan doe je dat ook voor anderen. En dat begint bij stil staan. Bij wat voor jóu belangrijk is. Waar jíj blij van wordt.
Even rustig in bad. Dat ene boek lezen. Een rondje rennen. Een studie oppakken. Eens lekker naar de kapper.
Ren jezelf niet voorbij
Doorrennen lijkt logisch. Maar in the end ren je jezelf heel hard voorbij. En dan ben je vergeten wie je ook alweer bent. Word jij niet gelukkig van en je gezin ook zeker niet.
Zondag was het moederdag. Ik schreef dat ik een geluksvogel ben. Niet alleen heb ik de drie allerleukste kindjes die ik me maar kon wensen, zij leerden me de afgelopen jaren een paar hele waardevolle lessen.
Foto: Geke Minnema
De belangrijkste les die ik leerde
De belangrijkste is dat ik júist nu mijn hart volg. Keuzes maak die voor mij (en daardoor ook voor ons) belangrijk zijn. We verhuisden. Ik stopte in loondienst. Startte MultiplYMe. Investeerde in persoonlijke ontwikkeling en vind zelfs nog een beetje ruimte voor sport. Het gaat niet zonder slag of stoot, maar hey, that’s life.
MEER WETEN?
Als jij nu denkt: ik mag best eens wat vaker stil staan. Tijd pakken voor mezelf. Bezig zijn met wat ík graag wil. Nadenken over waar ik gelukkig van word.
Dan heb ik nieuws! De komende maanden lanceer ik mijn eerste onlineprogramma. Waarin jij ongeveer 9 weken tijd met jezelf aan de slag gaat. Terug naar de basis. Waar word je blij van? Wat geeft jou energie? Wat kun jij NU aanpakken, zodat jíj je blijer/fitter/gelukkiger voelt?