WAAROM GOEDE GEWOONTES ZOVEEL MOEITE KOSTEN

En slechte gewoontes een makkie zijn.

BAM! Ik knalde er vorige week eindelijk weer eens een workoutje uit. ‘Big deal’, denk je vast. Voor mij wel! Het was de eerste hier in ons nieuwe huis. En voor mij stap 1 in het terugpakken van mijn vaste gewoontes.

Gewoontes die voor mij belangrijk zijn. Die ervoor zorgen dat ik On Top Of My Game ben. Die zorgen voor energie in mijn lijf en rust in mijn kop. Voor Balans. Mijn drie-eenheid (alles komt in drieën hier) bewegen/lezen/schrijven.

Hoe zit dat eigenlijk met gewoontes? Waarom hebben we die? Waarom zijn ze zo vreselijk moeilijk om te doorbreken? Of om juist op te pakken? Ik zocht het voor je op. Want mijn goede gewoontes konden wel weer een boost gebruiken. 

Ik heb ze gemist. 

Standje overleven

Want eerlijk: ondanks dat onze hele verhuizing behoorlijk stressvrij is verlopen,zette het me toch weer even in standje overleven. Geen verwachtingen, gewoon de dag doorkomen. Dat is voor even helemaal prima. En het is ook logisch. Want je hele ritme – je basis – moet opnieuw opgebouwd. Routines bestaan niet meer, vaste gewoontes zijn opeens niet meer zo gewoon. 

Tijd om tijd in mezelf te steken

Ik merk het aan kleine dingetjes. Van die dagen waarop het écht moeite kost om geduldig te zijn tegen de jongens. En heel eerlijk: wat soms gewoon ook echt even niet lukt. Einde dag gewoon heel moe zijn. Mijn rug die nét iets te veel pijn doet. 

Ik mis de basis waar ik juist zo hard aan heb gesleuteld. De basis die ervoor zorgt dat ik een leuke moeder ben. Kan knallen in mijn eigen onderneming. Een leuke vriendin ben. Energie voel. In ‘balans’ ben. Ergens zit het er wel, maar zijn de tools om het écht te voelen in een verhuisdoos beland.

Mijn drie-eenheid aan gewoontes

Voor de verhuizing had ik het scherp staan. Elke dag wilde ik:

• Een kwartier bewegen
• Een kwartier lezen
• Een kwartier bezig met persoonlijke ontwikkeling (en mijn belangrijkste inzichten opschrijven)

Ik vinkte het keurig af in mijn Bulletjournal. Kwartiertje Yoga? Check. Goed gesprek met mijn coach? Check. Elke dag 45 minuten (of meer) die écht voor mij zijn.

3 goede gewoontes, die nu zo half weggemoffeld in een verhuisdoos lagen.

Tijd om die doos weer tevoorschijn te trekken. Want met een verhuizing op komst/ in uitvoer /net achter de rug, had ik steeds hét perfecte excuus om het even níet te doen. Terwijl ik mezelf echt honderd keer fijner voel als ik het wél doe.

Excuses

Eigenlijk is het heel gek. Dat je die dingen, waarvan je wéét dat je jezelf er écht beter door voelt, toch niet doet. Of andersom: dingen die je absoluut niet blij maken, wél doet. 

Omdat je het druk hebt op je werk. 

Omdat de kids ziek zijn. 

Omdat je middenin een verhuizing zit. 

Omdat de maan verkeerd staat. 

Omdat… vul maar in. 

En ondertussen knaagt het. Wil je graag die Goede Gewoonte oppakken; elke dag een rondje wandelen. Om negen uur in je bed liggen. Of die Slechte Gewoonte juist laten vallen; met zak chips op de bank als de kids slapen. Overal ‘ja’ tegen zeggen op je werk.

Gewoonte = shortcut

We staan bol van de gewoontes. Gelukkig maar, want het helpt je om niet óveral bewust over na te hoeven denken. Gewoontes zijn een manier van je brein om snel en efficiënt te handelen. Een soort van short cut. Vaak gekoppeld aan fijne ervaringen: een blokje chocola bij de koffie smaakt goed. Zo goed, dat ik – zonder dat ik er erg in heb – automatisch ook een chocolaatje pak, zodra ik koffiedrink. 

Mijn brein heeft een mooie short cut gemaakt: koffie + chocola = fijn en hoort dus bij elkaar.

Kinderen zijn daarin fantastisch. Echt. Neem Diede, die – zodra de koffie loopt – bij de koelkast staat: ‘Kokolaaa’. Hallo gewoonte. En hallo Diede, die zich gewillig schikt in mijn gewoonte.

Gewoontes zijn niet rationeel

Superhandig, zo’n short cut. Zolang je er OK mee bent. Maar probeer maar eens te stoppen met dat stukje chocola, omdat je hebt bedacht dat het niet matcht met je doel om in 1 maand 10 kilo lichter te willen worden (over haalbare doelen gesproken…). 

Dat is moeilijk. Supermoeilijk! 

Want die short cut is de weg van de minste weerstand. Lekker tussendoor, lekker snel… Maar totaal niet rationeel. Want je weet dondersgoed dat géén chocola echt beter werkt als je kilo’s kwijt wilt. En toch blijf je dat chocolaatje pakken.

Helemaal top, zolang jij er blij me bent. En dat ben ik met (af en toe) een stukje chocola bij mijn koffie.

Slechte gewoontes doorbreken

Maar dan die stomme gewoontes, die je éigenlijk niet wilt, maar die je maar niet lijkt te kunnen doorbreken. Altijd maar ‘ja’ zeggen. Je geduld verliezen tegen je kids. Of zodra de kids slapen op de bank ploffen. Met de HELE reep chocola/de snoeppot van je kids/… 

Of gewoontes die je wel wílt, maar die je maar niet onder de knie krijgt. Elke dag op bleekselderij kauwen in plaats van dat fijne stukje chocola. 100 push ups doen als jij je bed uit stapt. Koud afdouchen. Zodra de kids slapen nog even een workoutje eruit knallen. Of in mijn geval mijn drie-eenheid bewegen/lezen/schrijven.

Waarom lúkt dat niet gewoon?

Je wil het toch? Nee. Of ja, je wil het wel, maar niet genoeg. Niet zó graag, dat je brein de weg van de minste weerstand wil omzeilen om een nieuwe weg te maken. Want dat is het: een nieuwe gewoonte betekent gewoon een nieuwe short cut maken. En dat kost tijd. En energie. Bomen moeten gekapt, stekelbosjes worden verwijderd, dat soort dingen.

Instant happiness versus long term happiness

In ons oude huis, had ik het goed op de rit. Elke dag had ik een vast momentje om te lezen en te schrijven. Het bewegen stemde ik af op de dag zelf. Het klopte, het liep en koste nauwelijks moeite om te doen. En tóch ervaart mijn brein dat het nu makkelijker is om andere short cuts te kiezen. Om dozen uit te pakken. Spullen een plekje te geven. Op zich heel logisch natuurlijk, want zéker op korte termijn is dat heel belonend. Niet meer tussen de dozen leven geeft een heel goed gevoel. Instant happiness, boven long term happiness. 

66 dagen

Bedenk je dat het creëren van een nieuwe gewoonte gemiddeld 66 dagen duurt. Voordat je brein zonder na te denken die nieuwe short cut inslaat (het kán sneller, maar dat hangt af van hóe graag je de gewoonte onder de knie wilt krijgen en hoe moeilijk de gewoonte is, blijkt uit onderzoek. De gewoonte om elke dag een glas water te drinken na het eten heb je bijvoorbeeld sneller onder de knie dan elke dag een half uur te wandelen na het eten: het ene is nou eenmaal makkelijker uit te voeren dan het andere).

Superfijn, zo’n brein wat je ‘helpt’ kiezen. 

Absoluut prima als het gaat om gewoontes waar je blij van wordt. En die ook nog eens goed voor je zijn. Na het eten een uurtje met volle aandacht stoeien en spelen met je kids bijvoorbeeld. Een klein blokje chocola (uiteraard die verantwoorde 85% puur) bij je koffie. 

En onhandig wanneer het gaat om gewoontes die je niet wilt. Of als je brein je tegenwerkt je gewoonte gewoon te maken. Elke dag een rondje wandelen. Vaker voorlezen aan je kids. ‘Nee’ zeggen. 

Bedenk je dan: it takes time. En moeite. En focus. Focus op de juiste short cut. Die je toch écht eigenhandig moet maken. 

Hoe zorg je nou voor een nieuwe short cut? Zo’n gewoonte die je oppakt én volhoudt? 

Hier vind je 5 praktische tips!