
WEINIG ENERGIE? DOE DAN MINDER VAN DIT
Eerder deelde ik al tips met je voor meer energie. Maar net zo belangrijk is om scherp te hebben wat jou energie kost. Doe jij teveel van wat jou energie kost, dan heb je weinig energie. En moet je misschien wat minder van die energievreters toelaten in je leven. Klinkt logisch, maar meestal gaan we eerder harder rennen, waardoor we nóg minder energie krijgen. Gek toch? Of gewoon de beginnersfout van elke (first time) mom?
Zomaar even twee beginnersfouten uit het leven van déze first time mom (ok, de tweede is eentje van BJ; ik stond erbij en keek er naar):

ZAND EN WATER – Gisterochtend ging ik op pad met mijn drie. Met een verwacht maximum van 38 graden (het valt hier in het noorden nog mee) waren we er extra vroeg bij. Ik had zowaar de luiertas meegenomen, gevuld met extra snacks en water en zelfs een kleedje om op te zitten. Credits voor de prep deze keer. Dacht ik. Want daar stonden we dan, bij een heerlijke zandbak, met waterbaan, zonder emmertjes en schepjes. Sukkel. En zonder handdoeken. Nog dikkere sukkel. (En dus zaten we vrij snel – onder de modder – weer in de auto.)

IJS – Nog steeds dezelfde dag. Inmiddels 38 graden. Tijd voor ijs. En dus met het hele stel in de bakfiets richting lokale snackbar om een verantwoord raketje te scoren. De papa had echter zin in schepijs, dus bestelde 2 bollen chocola voor zichzelf. Tja. Je mag raden wie er chocolade ijs aten… (en wie uiteindelijk alle smeltende raketjes mocht wegwerken).
Waarom ik deze (wellicht triviale) beginnersfouten met je deel? Omdat ik een heel handig bruggetje probeer te slaan naar die fout waar het me dus écht om gaat. Of fout… Het gaat meer om een gebrek aan inzicht. Aan het graag heel goed willen doen, waardoor je het juist fout doet.
Teveel doen van wat jou energie kost
Waar ik het over heb? Te veel dingen doen die je eigenlijk alleen maar heel veel energie kosten. En daar zijn we goed in, wij moeders. Omdat ik ons graag lekker even samen in één hokje druk. Want voldoende energie, voldoende rust en de ruimte voelen om écht te genieten: dat is soms best moeilijk. En vaak heeft de manier waarop wij onze energie verdelen daar een groot aandeel in.
Tijd voor jou ‘komt wel weer’
Op het moment dat jij moeder werd, kreeg je er in één klap nogal een rol bij. Zo’n klein hummeltje (of -s in ons geval) wat volledig van jou afhankelijk is. Dat is nogal wat. En die kleine gaat automatisch voor: voeding, badjes, schoon bed… Grote kans dat je baby er altijd keurig gevoed en schoon bij lag, maar dat jij het regelmatig moest doen met een deodouche. Tijd voor jezelf schiet er even bij in: ‘komt wel weer’.
En toen zat je verlof erop en moest je weer aan het werk. Bij mij betekende dat niet alleen wennen aan werken terwijl je ook nog moeder bent, maar ook wennen aan het feit dat ik nog ‘maar’ drie dagen werkte en liefst net zoveel werk verzette als normaal in vijf. Gevolg: nóg harder rennen, werken in de avonduren en heel hard tegen mezelf zeggen dat meer dan 5 uur slaap hopeloos overschat wordt.
Kiezen voor jezelf
Kortom: terwijl we het hartstikke goed willen doen als moeder / collega / (en over al die andere rollen heb ik het nog niet eens gehad…), doen we iets wat eigenlijk hartstikke slecht is: we gaan harder rennen. Steeds harder rennen. Behalve voor onszelf. Want ‘dat komt later wel weer’. En daar gaat het mis. Want wat er eigenlijk gebeurt, is dat je vooral heel druk bezig bent jouw eigen batterijtje leeg te tappen. Heel veel energie te gebruiken. Terwijl het minstens zo belangrijk is om die energie óók weer aan te vullen. Hoe? Door toch écht voor jezelf te kiezen. En dingen te doen die jou energie geven (om je te helpen: hier vind je 10 tips).
Heb jij voor jezelf in kaart waar jouw energie in gaat zitten? Welke dingen jou energie geven en – minstens zo belangrijk – welke dingen jou energie kosten?
Dit kost mij energie
Ik zal je een paar van mijn energievreters noemen:
Wc’s poetsen. In te korte tijd te uitgebreid willen koken, met drie peuters. ’s Ochtends bedenken dat ik eerder op bed had moeten gaan. Gebroken nachten. Peuters die door blijven gaan als je ‘stop’ zegt (überhaupt mensen die door blijven gaan als je ‘stop’ zegt).
Maar ook: rugpijn die regelmatig terug blijft komen. Dat ik ‘ja’ zeg op dingen waar ik eigenlijk ‘nee’ op moet zeggen. Dat ik soms nét wat te hard schreeuw tegen mijn kids. Om me dan vervolgens een waardeloze moeder te voelen. Een vol hoofd, door onafgemaakte taken.
Je ziet het: die energievreters zijn niet alleen maar concrete taken of dingen. Juist ook jouw eigen gedrag, je gedachten en gevoelens kunnen heel veel energie kosten.
En als je in kaart hebt wat jou energie kost, wat dan?
Doe er minder van. Of stop er helemaal mee. En natuurlijk: je kunt niet zomaar álles los laten wat je energie kost. Die vaatwasser moet toch ingeruimd en je kind slaapt helaas niet op commando door. Maar wees bloedje eerlijk tegen jezelf: kan het écht niet anders of weet je niet hoe je dat aan moet pakken? Of vind je het eng om te veranderen?
Noodzakelijke energievreter? Wees creatief: kun je het leuker maken? Of anders inrichten, waardoor het minder energie kost (muziekje op tijdens het wc’s schoonmaken)? Of moet jij jezelf gewoon een schop geven en besluiten dat jij je niet laat kisten door die gebroken nachten? Dat jij extra rust op een ander moment pakt, of tegen jezelf zegt dat ‘ook dit een fase is’?
Daar is ‘ie weer: schrijven
Wat voor mij heel prettig werkt, is om veel te schrijven. Om in kaart te brengen waar mijn energie lekt en wat ik nodig heb om mijn balans meer te pakken. Dat schrijven is ook een belangrijk onderdeel in mijn ONLINE PROGRAMMA. Omdat schrijven je helpt je gedachten te ordenen en te analyseren. Én omdat het perfect werkt om je hoofd weer ‘leeg’ te maken. Wat je emotioneel weer een stuk weerbaarder maakt (waardoor je dus minder snel tegen je kinderen schreeuwt ;)). Win-win dus.

Dit mooie boekje kreeg ik cadeau van My Lovely Notebook. Omdat mijn vorige journal bijna uit elkaar viel. Dit exemplaar is gemaakt van steenpapier en is van Heavy Stonepaper Notebooks. Die met hun journals een steentje bijdragen aan een positieve ecologische voetafdruk. Kijk, dat is mooi meegenomen!
Je bent vanaf het begin al zo open en eerlijk en veel durven dat niet eens ik sta ook gewoon op het schoolplein en zeg open en eerlijk dat ik onze dochter van bijna 7 achter het behang wil plakken en dat veranderingen niet alleen een kind maar ook een volwassene moet laten wennen toegeven dat men er door heen zit no way dat ik dat deed de eerste paar jaar maar erna OP = OP. Je bent top en blijf je graag volgen dankjewel
:) Dank je voor je mooie compliment!