LAAT JE VERWACHTINGEN LOS

Het hielp mij stressvrij verhuizen met drie dreumesen

De afgelopen weken had ik één verwachting van mezelf: stressvrij verhuizen met drie dreumesen. Door geen verwachtingen te hebben. Door mee te bewegen met wat voor mijn voeten kwam. Door wél heel duidelijk voor ogen te hebben wat er allemaal moest gebeuren. Door te accepteren dat verhuizen een proces is, wat ik kan beïnvloeden, maar niet van A tot Z in de hand heb. 

Het is gelukt. We zijn zonder stress verhuisd. Door alle verwachtingen los te laten. Waarom het werkt? Ik leg het je graag uit. Waarom verwachtingen vaak onrealistisch zijn, onhaalbaar. En waarom het je geluk in de weg staat. Niet alleen als je verhuist, maar elke dag opnieuw. 

Wie moedigt me aan?

Morgen ga ik de Elfstedentocht hinkelen. Vioolspelend. Met mijn drie (nu nog) dreumesen op mijn rug. Wat een fantastische ervaring wordt. Het zal me geen moeite kosten, spierpijn krijg ik niet en ik word onderweg door heel Friesland aangemoedigd om deze fantastische prestatie lachend neer te zetten.

Onzin

I know. Dit slaat nergens op. Ten eerste ben ik niet zo goed met een viool. Hinkelend ook niet zo sterk. Zeker niet met ruim 30 kilo op mijn rug. Maar waar het om gaat, is dat dit een verwachting is die totaal onrealistisch is. Lijkt me logisch.

De grap is alleen dat we zelf vaak net zulke onrealistische verwachtingen hebben. Misschien iets minder absurd, waardoor ze realistisch líjken, maar dat in werkelijkheid totaal niet zijn. Verwachtingen over onszelf, maar ook verwachtingen van de mensen om ons heen. Of factoren waar we überhaupt geen invloed op hebben, zoals het weer. Of een trein die op tijd rijdt. Of de peuterpuberteit van onze kleintjes.

En dat is zó jammer. Want die stomme, onrealistische, onhaalbare verwachtingen staan je geluk in de weg. Focust je blik op die ene snotvlek op je prachtige zwarte broek (wat best een aardige score is in #momlife toch?). Vindt de kleine imperfectie in iets wat nagenoeg perfect is. Het zorgt ervoor dat álles wat je doet, nooit goed genoeg kan zijn. Hoe hard je ook probeert.

Verwachtingen die leiden tot frustratie

Toen onze jongens nog heel klein waren, eindigde mijn dag regelmatig in frustratie. Wéér niet mijn to do’s afgevinkt, wéér eten met het bord op schoot en drie wippers voor onze neus omdat ze niet éven een kwartiertje zonder morren in de box kunnen liggen. Wéér geen tijd/energie om er een workoutje uit te knallen. 

Ten eerste verwachtte ik veel van mezelf. Onrealistisch veel. Want serieus: een hele to do lijst willen afwerken terwijl je ondertussen een dagtaak hebt aan de verzorging van (in mijn geval) drie kleintjes? Gekkenwerk. 

Drie keer per week (liefst vier of vijf keer, ik zal eerlijk zijn) een workout eruit knallen? Gekkenwerk. Zéker met de hoeveelheden slaap die we toen kregen. 

En verwachten dat de jongens wel even een kwartiertje stil in de box liggen, zodat wij rustig kunnen eten? Leuke verwachting. Heb je alleen als ouder geen enkele invloed op. Nul. 

Ik wil veel te veel

Nog zo’n leuke. Toen ik na mijn verlof weer ging werken, kwam ik voor drie dagen terug. Voorheen werkte ik vijf. Het fijne van mijn functie was, dat ik heel veel vrijheid kreeg om in te vullen wat ik deed. Mijn lesuren stonden vast, maar de invulling ervan en alle projecten eromheen, bepaalde ik zelf. En dit was meteen een hele grote valkuil. Met verwachtingen sky high, groot genoeg om minstens 5 dagen mee te vullen, kon ik mezelf alleen maar teleurstellen. Het was nooit goed genoeg.

En als ik dan thuis kwam, hoopte ik op drie zoete kindjes, die ’s avonds lekker zouden slapen, zodat ik nog wat werk kon verzetten. Lekkere verwachting, maar heb ik geen enkele invloed op! 

Onhaalbaar

We creëren de hele dag door verwachtingen in ons hoofd. Soms bewust, vaak ook onbewust. Verwachtingen die heel vaak totaal niet haalbaar zijn. Verwachtingen over wat we gedaan krijgen op een dag. Onderzoek laat zien dat we voor anderen heel goed kunnen inschatten hoeveel tijd een taak kost, maar als we diezelfde taak voor onszelf plannen, we onszelf steevast te weinig tijd geven. Geen wonder dat je NOOIT die ambitieuze to do lijst afrondt, het is gewoon niet haalbaar.

Verwachtingen van dingen waar je geen invloed op hebt

Verwachten dat je een peuterpuber hebt die niet die gevreesde driftbui in de supermarkt heeft? Verwachten dat je kind elke nacht het klokje rond slaapt? Dat je kindjes netjes hun brood met korstjes op eten? STOP! Hier slaan die verwachtingen in ieder geval nergens op. Hebben we ze zelfs wel eens met z’n drieen in standje drama van de vloer moeten plukken. En weet ik nog steeds niet waar dat driedubbele drama vandaan kwam. Ik kan heel veel verwachten, maar verwachtingen van dingen waar je niet of nauwelijks invloed op hebt, heeft geen zin. Elk weekend mooi weer? Zou top zijn, maar als dat je verwachting is, kan het alleen maar tegenvallen.

Onrealistische verwachtingen

En wat is het af en toe lekker om door Instagram te scrollen. Lekker plaatjes kijken van anderen. Picture perfect vliegt over je scherm. Vrouwen die een succesvolle baan hebben, nog voor dag en dauw een workout eruit hebben geknald, de leukste restaurantjes bezoeken en ook nog eens een hele relaxte moeder zijn. Met dito mooie kindjes en man. We leggen in ons hoofd de lat meteen een stukje hoger voor onszelf. Ook al wéten we ergens wel dat óók deze moeder ongetwijfeld haar struggles heeft, picture perfect heeft ons toch in de greep. Beïnvloedt onze verwachtingen.

Onrealistische verwachtingen zijn het. Het echte leven is geen Instagram en iemand anders leven is niet jouw leven. In The Subtle Art of Not Giving a Fuck schrijft Mark Manson heel treffend dat het verlangen naar positieve ervaringen júist zorgt voor negatieve ervaringen. En dat de acceptatie van negatieve ervaringen juist een positieve ervaring kunnen geven. 

En het klopt. Natuurlijk is het leuk als je einde dag tevreden kindjes in bed hebt én al je to do’s hebt afgevinkt. Je heerlijk gesport hebt. Een succesvol project op je werk hebt afgerond, waar je ruimschoots voor bent gecomplimenteerd. En nog een bak aan energie overhebt. Die dagen zitten er vást ook (heel af en toe) tussen. Maar élke dag daar naar streven is gekkenwerk.

Meebewegen

Soms loopt het anders. Moet je meebewegen. Vraagt een dag om knuffelen. Om kusjes en torens bouwen. Is de enige douche die je ziet op een dag de deo douche. Is die wc nog steeds vies. Zolang je de deur dichttrekt, zie je daar niets van. Meebewegen. En accepteren. Weg met die verwachtingen. Het helpt, echt.

Verhuizen zonder verwachtingen

Ik wilde stressvrij verhuizen. Omdat ik ons vijven een relaxte start gunde in ons nieuwe huis. De plek die voor mij symbool staat voor rust, ruimte. Voor de balans die we willen. Het lukte. Door alle verwachtingen los te laten. 

Door wél goed te plannen. Maar door los te laten dat die planning in steen gegoten is. Door te accepteren dat de schilder nog niet klaar was toen we over gingen (sterker nog: Siebe de schilder is inmiddels onderdeel van ons meubilair. En wordt elke dag enthousiast begroet met een driekoppig: ‘Daahaa Siete!’).  Dat de muren nog niet gevuld zijn en de lijst met huis to do’tjes eerder langer dan korter wordt. Maar alles staat op een lijstje, wat rust geeft in het koppie.

Door de eerste week alles te laten vallen (niet letterlijk! Alles is nog heel.) en te focussen op mijn mooie mannen. Mee te bewegen met ons drietal, die het vanaf de start fantastisch doet hier, maar ook zeker moet wennen. Door te accepteren dat drama-Kars zich nog vaker dan voorheen als stervende zwaan ter aarde stort. Dat Diede ’s nachts even een extra knuffel nodig heeft. En Max graag het hele grasveld over getild wordt (want gras is nog een beetje spannend). 

Langzaam pakken we ons ritme weer op. Vinden routines weer hun weg en ontstaan nieuwe gewoonten. Helemaal niets verwachten is moeilijk (en hoeft ook niet), bewust zijn van je verwachtingen is sleutel.

Wees mild (en realistisch!) voor jezelf

Alsjeblieft lieve mama, leg die lat voor je zelf niet zo onrealistisch hoog. Verwacht geen wonderen en verwacht al helemaal geen dingen waar je geen invloed op hebt. Wees realistisch. Beweeg mee waar nodig en laat je verrassen door kleine gelukjes. 

Geniet van een zonovergoten weekend!

En laat het los als er tóch een wolkje voor de zon schuift. :)