MEET THE TEAM

Tijd voor een kleine WIE IS WIE. Voor de nieuwe volgers en voor de oude bekenden, die wel weer eens een update kunnen gebruiken.

Diede

We beginnen bij de oudste. Scheelt toch zeker 1 en 3 minuten met zijn broers.

• Diede is de einzelganger van het stel. Kan soms heerlijk zijn eigen gang gaan. Verstopt achter het gordijn, of in een hoekje met een boekje. Maar kan ook onwijs veel pret maken met zijn broers. Stoeien vindt hij steeds leuker worden. Maar zet zijn tanden in een van zijn broers als hij er zat van is.
• Wordt ontzettend blij van eindeloos de stapelkrijtjes op elkaar stapelen. En raakt ontzettend gefrustreerd als één van die krijtjes valt. Wat uiteraard vaak gebeurt.
• Begint eindelijk een beetje serieus haar te krijgen. Dat mag ook wel, want zijn broers staan 2-0 voor in kapperbezoekjes.
• Diede slaapt ‘s nachts met een hondendrieling, een konijnentweeling en nog 2 losse knuffelkinderen. Zeuren over slapeloze nachten met zijn 7 kinderen doet hij nooit. Held.
• Vindt het buiten fantastisch. Naar binnen gaan vindt hij stom.
• Voluit heet hij Diede Per. Vrij vernoemd naar mijn vader (Durk) en BJ zijn jongste broertje (Pieter).

Max

Max is de middelste. Een minuutje na zijn broer geboren, als de ubermini van de drie (een kleine 1250 gram destijds)

• Max is absoluut het grootste mama’s kindje van de drie. Papa is soms een acceptabel alternatief, maar als het even kan is het MAMAAAAAAA.
• Is de matigste slaper van de drie. Wordt ’s nachts nog regelmatig wakker. Om vervolgens rustig de hele familie even te benoemen: Tarz, Dieta, Mads, papa, mama en als hij de smaak te pakken heeft gaat hij rustig verder met opa, oma, enz…
• Dol op bouwen. Of eigenlijk vooral op het omgooien van de bak waar alle blokjes inzitten. Chaos.
• Dol op koekjes. Houdt dan ook hardnekkig de wacht voor de trapkast als hij er eentje wil. En kan dit heel lang volhouden. On the positive side: hij deelt wel altijd aan iedereen uit.
• Is qua gezondheid het zorgenkindje. Na een herfst en winter met non stop oorontsteking, zitten er sinds een kleine maand buisjes in zijn oren. Verkoudheidjes pakken bij hem verder altijd vrij heftig uit. Gelukkig geen hele ernstige zaken overigens.
• Voluit heet hij Max Jonne. Vrij vernoemd naar BJ zijn moeder (Marij) en mijn moeder (Janny).

Kars

Onze jongste spring in het veld. Had in mijn buik absoluut de meeste ruimte van de drie en pakt die ruimte nog steeds erg graag.

• Kars is de grootste druktemaker van de drie. Altijd op onderzoek en op avontuur. Dingen die net niet op grijphoogte liggen krijgt hij de pakken. Altijd.
• Is motorisch de snelste van de drie. Als eerste rollen, als eerste kruipen, als eerste staan en als eerste lopen. Ziet nauwelijks (of eigenlijk geen) gevaar, maar wonder boven wonder zijn er nog nooit hele gekke dingen gebeurd.
• Vindt het buiten fantastisch, maar stiekem ook een beetje spannend. Komt dan naast je lopen om stilletjes je hand vast te pakken. Om deze niet meer los te laten.
• Heeft absoluut de meeste slaap nodig van de drie en slaapt in de nachten ook het beste (altijd spannend om dit soort uitspraken te doen). Is niet te genieten als hij te vroeg is wakker gemaakt door zijn broers.
• Is supersociaal. Voor een dreumes dan. Pakt graag spullen af, maar als de ander er verdrietig om wordt, geeft hij het heel snel terug. Deelt zijn eten. En komt altijd kusjes brengen als iemand huilt.
• Voluit heet hij Kars Jouk. Vrij vernoemd naar de vader van BJ (Kees) en mijn jongste broertje (Jouke).

BJ

De papa. En ook nog eens een hele goede. Lucky us, want deze man draait zijn hand niet om voor een rondje poep tot achter de oortjes. En speelt ook nog eens fantastisch paard. Iets wat 3/5 van ons absoluut waardeert.

• Is eigenlijk een Schot, want geboren in Aberdeen. Ondanks dat een lekker nuchtere (import) Fries, opgegroeid in Bolsward. 
• Heeft bíjna dezelfde studie als ik gedaan (de culturele variant van Organisatiewetenschappen). Maar eerlijk is eerlijk: hij was eerder.
• Wordt altijd heel erg blij en enthousiast van nieuwe projecten. Stort zich er dan ook meteen vol-le-dig in. Waar ik altijd iets langer nodig heb om overtuigd te raken. Maar eenmaal overstag pak ik het stokje vaak van hem over. Een gouden combi zo blijkt, want met dat gedeelde enthousiasme zijn we samen ooit begonnen met crossfit en hebben we als klusdummies een klushuis verbouwd (lees: wij bedachten het, iemand anders mocht het uitvoeren. Anders was de relatie (en het huis) gesneuveld). En staan we nu aan de rand van ons verhuisproject richting Friesland.
• Is absoluut de sociaalste van ons tweeën. Kan met iedereen een gezellig babbeltje maken en komt altijd de meest leuke dingen te weten. Wat ook onderdeel van zijn werk is (in de IT), dus dat zit helemaal goed.

Ymkje

That’s me. Moeder van. Heb je ook dat je soms nog steeds moet wennen aan de woorden ‘ik ben moeder van’…? Alsof je je stiekem veel ouder voordoet dan je eigenlijk bent? Voor mijn gevoel ben ik een HELE jonge moeder. Wat volgens de cijfers wel mee valt, met mijn 33. Ooit went het vast.

• Geboren en getogen in Friesland (omgeving Drachten), als derde in een gezin met vier kinderen. Een beetje drukte om me heen ben ik dus van huis uit wel gewend (overigens dikke respect voor mijn ouders!).
• Ooit begonnen met een studie psychologie, omdat het zo lekker algemeen was. Dat werd al snel PABO, wat de basis bleek voor meerdere jaren onderwijs. Tussendoor nog een master Organisatiewetenschappen er door geknald, om tóch weer in het onderwijs terug te keren. Tot eind 2018 dus, want nu ben ik fulltime… Ja, wat ben ik eigenlijk? Fulltime mom sowieso natuurlijk, maar verder dekt zzp’er nog het meest de lading denk ik. 
• Sporten is wel echt mijn ding. Van volleybal, tennis, squash, bootcamp, ooit 1 lesje zumba (niet mijn ding, absoluut niet mijn ding.) hardlopen, crossfit… Er is veel de revue gepasseerd, maar die laatste blijft nu al jaren steady hangen. Hoewel ik nu in mijn hoofd meer crossfitter ben momenteel dan ik in werkelijkheid praktiseer, maar dat schuif ik gewoon lekker aan die drie toe (ik schreef er een artikel over, dat kun je HIER lezen). Ooit, in mijn hele fitte jaren, deed ik ook mee aan survivalruns. Met meerdere gekneusde ribben en heel veel blauwe plekken als resultaat, maar leuk was het wel. Doel is om dat ooit ooit ooit met de jongens erbij nog eens te doen.
• Ik ben een onwijze perfectionist. Of ik was. Ok, nog wel een beetje misschien. Alleen perfectionisme en een drieling combineert niet echt heel lekker. Dus laat ik steeds meer los… Later meer daarover!

Zo, that’s the team! Nog dingen die je absoluut van ons wilt weten?